سال 13، شماره 1 - ( فروردین 1403/ پیاپی 94 1403 )                   سال 13 شماره 1 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استاد گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران. ، dr.khanjaani@gmail.com
2- استاد گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- دانشجوی دکتری روان­شناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روان­شناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده:   (563 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی تنظیم هیجانی در رابطه دلبستگی و رفتارهای خوردن کودکان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی_ همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را کودکان مراجعه­کننده به کلینیک­های تغذیه شهر تبریز در سال 1401 تشکیل دادند. تعداد 240 نفر به روش نمونه­گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رفتار خوردن کودکان (CEBQ) واردل و همکاران (2001)، سیاهه تنظیم هیجان (ERC) شیلدز و چیکتی (1998) و پرسشنامه دلبستگی به والدین و همسالان  (IPPA) آرمسدن و گرینبرگ (1989) بود. از تحلیل معادلات ساختاری برای تحلیل داده­ها استفاده شد. نتایج بیانگر برازش مطلوب مدل پژوهش بود. نتایج نشان داد که اثر مستقیم معنادار دلبستگی بر بی­ثباتی و تنظیم هیجان انطباقی (001/0=P) و عدم اثر مستقیم معنادار بر رفتارهای خوردن کودکان بود (08/0=P). همچنین اثرمستقیم تنظیم هیجان انطباقی بر رفتارهای خوردن کودکان معنادار نبود (21/0=P) ولی اثر مستقیم بی­ثباتی بر رفتارهای خوردن معنادار بود (001/0=p). دلبستگی اثر غیر مستقیم معناداری بر رفتارهای خوردن کودکان با میانجی­گری بی­ثباتی نشان داد (05/0>P)، اما تنظیم هیجان انطباقی نقش میانجی معناداری را در رابطه دلبستگی و رفتارهای خوردن کودکان نشان نداد (05/0<P). این نتایج نشان می­دهد که بی­ثباتی در تنظیم هیجان نقش میانجی معناداری در رابطه دلبستگی و رفتارهای خوردن کودکان دارد.
 
متن کامل [PDF 705 kb]   (442 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی تربیتی
دریافت: 1402/8/29 | ویرایش نهایی: 1403/1/15 | پذیرش: 1402/9/29 | انتشار الکترونیک: 1403/1/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.