مجله رویش روانشناسی از دادن گواهی‌های کاغذی معذور است. لطفا تقاضا نکنید. همه گواهی ها در صفحه شخصی کاربران موجود است.
سال 10، شماره 2 - ( اردیبهشت1400/ شماره پیاپی 59 1400 )
سال 10 شماره 2 صفحات 34-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jalilvand M, Rizvandi A. Comparison of the effectiveness of traditional method and tactical game method for teaching sports skills on enjoyment of physical activity in children with developmental coordination disorder. Rooyesh 2021; 10 (2) :25-34
URL: http://frooyesh.ir/article-1-2434-fa.html
URL: http://frooyesh.ir/article-1-2434-fa.html
جلیلوند محمد، ریزوندی آیه. مقایسۀ اثربخشی روش سنتی و روش بازی تاکتیکی برای آموزش مهارتهای ورزشی بر لذت از فعالیت بدنی در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی. رویش روان شناسی. 1400; 10 (2) :25-34
محمد جلیلوند1 
، آیه ریزوندی 2
، آیه ریزوندی 2
1- استادیار رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران.
2- استادیار مدیرت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران. ، Rizvandi.ie@gmail.com
2- استادیار مدیرت ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران. ، Rizvandi.ie@gmail.com
چکیده: (1378 مشاهده)
کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی تمایل به اجتناب از مشارکت در فعالیت‌های بدنی دارند که منجر به عملکرد حرکتی ضعیف و پیامدهای منفی روانی در آنها می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسۀ اثربخشی روش سنتی و روش بازی تکتیکی در آموزش مهارتهای ورزشی بر لذت از فعالیت بدنی در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بود. تعداد 30 نفر از کودکان پسر دارای اختلال هماهنگی رشدی شهر کرمانشاه به صورت در دسترس وارد پژوهش شدند و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره تمرینی روش بازی تاکتیکی و گروه تمرین سنتی قرار گرفتند. برنامه تمرینی شامل یک دوره برنامه آموزش بسکتبال بود که طی 12 هفته و هر هفته سه جلسه یک ساعته به دو روش سنتی و بازی تاکتیکی انجام گرفت. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامۀ اختلال هماهنگی رشدی ویلسون (DCDQ'07)، آزمون ارزیابی حرکات جنبشی کودکان هندرسون (MABC-2) و مقیاس لذت از فعالیت بدنی (PACES) بود. جهت تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس در نرمافزار SPSS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که گروه روش بازی تاکتیکی نسبت به گروه روش تمرین سنتی افزایش معناداری را در نمرات لذت از فعالیت بدنی داشتند (05/0> P). بر اساس نتایج پژوهش حاضر، پیشنهاد می‌شود در آموزش مهارتهای ورزشی به کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی از روش بازی تاکتیکی به جای روش سنتی استفاده شود.
نوع مقاله: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی عمومی
دریافت: 1399/8/17 | ویرایش نهایی: 1400/2/19 | پذیرش: 1399/9/16 | انتشار الکترونیک: 1400/2/19
دریافت: 1399/8/17 | ویرایش نهایی: 1400/2/19 | پذیرش: 1399/9/16 | انتشار الکترونیک: 1400/2/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
